Second opinion

Vanmorgen nog vóór 8.30 uur weggereden, wetende dat de route
naar Amsterdam vaak verstopt zit. De aaneengesloten file loste
pas na de afslag Schiphol enigszins op. Om 09.45 reden we de
parkeergarage van het Anthony van Leeuwenhoek Ziekenhuis in.
Mijn second opinion over deze parkeergarage is snel gemaakt :
veel beter !
Maar daar kwamen we niet voor.
Het maken van een nieuw ponsplaatje en verdere persoonsregistratie
verliep heel vlot en wachtkamer 3 was snel gevonden.
We hadden nog net een kwartier observatietijd. Niet moeilijk om
in dit gespecialiseerde ziekenhuis te raden aan welke kwaal
iemand lijdt. Een meneer aan de overkant zit aan de leestafel
eerst de Metro en daarna de Spits nat te hoesten, we kijken elkaar
aan en fluisteren op hetzelfde moment :"Longkanker".
Geen tijd voor de cappuccino die Trix had aanbevolen, want precies
op tijd kwam dokter Kerst ons ophalen. Nu vindt Jet dat er met
Kerst nooit iets mis is, maar deze werd nog net niet spontaan uit-
genodigd voor het diner op 25 december.
Een rustige analyse van de feiten, alle stappen die tot dusver in
de behandeling zijn genomen werden door dokter Kerst bevestigd als
de juiste stappen : "Wij hadden precies hetzelfde gedaan".
We kregen nog enkele zeer instructieve PowerPoint plaatjes te zien
om aan te tonen op welke manier de gekozen medicijnen de overgang
versneld tot stand brengen. Misschien dat juist mij deze didactische
vormgeving aansprak, maar beiden waren we getroffen door de
bevestiging dat de medicijnen kennelijk hun werk doen.
Percentages geven om de levenskans te voorspellen wordt door
dokter Kerst afgewezen. Maar hij suggereert wel dat als de
medicijnen aanslaan zoals nu bij Jet waarschijnlijk het geval is,
we nog jaren Kerst kunnen vieren.
Op de terugweg zingen we 'I'm dreaming of a white Christmas'.