dinsdag 24 maart 2009

08.45

Vanmorgen even na 05.00 kreeg ik een sms van Jet met de mededeling
dat ze zojuist een controle had gehad en thee. Gelukkig zit ik op
die manier ook direct weer in het ritme van het ziekenhuis.
Kan niet nalaten om te reageren met de vraag om die zuster even
naar mij door te sturen met koffie, waarop Jet antwoordt dat deze
naar rook stinkt.

Veel reacties op het verslag van maandag gekregen.
Ik print ze uit en neem alles vanmiddag mee naar het ziekenhuis.
Nieuwe reacties worden op prijs gesteld.

09.30
Jet belde en vertelde dat zij koffie had gedronken, een boterham
en een aantal pijnstillers had gegeten.
De duizeligheid is alweer minder.

15.00

Terug van het bezoekuur.
Ik houd me meestal netjes aan de tijden, hoewel dat met een
éénpersoons kamer niet echt nodig is.
Broer Paul was er ook. Wilde Jet graag aan de drank zien.
Hij weet dan met overtuiging bewijzen aan te voeren dat het
herstelproces daardoor aanmerkelijk wordt versneld.
Ik denk dat in ieder geval die humor een positieve invloed
heeft op het proces.
De dienstdoende arts gaf aan het eind van de ochtend aan dat
de
drains er vanmiddag uit gaan en dat Jet dan morgen wel naar
huis kon !
Gelukkig zag Jet de hoofdverpleegster achter zijn rug
duidelijk nee schudden.
Later heeft ze nog eens geruststellend uitgelegd dat ook de
patiënt zelf mag aangeven daar aan toe te zijn.

Inmiddels zijn de drains wel verwijderd en Jet vertelde dat
zij tijdens die actie de hand van de verpleegkundige blauw
heeft geknepen. Overigens met haar toestemming.
Vanavond gaan Kasper en Patricia met mij mee en wij worden
afgelost door Ton en Ab.
Morgen om 10.00 uur mag ik met Jet onder de douche.
Ze heeft dan ook een ‘Midweek’ arrangement.
Gelukkig kan ik die eerste confrontatie met de nieuwe
werkelijkheid met haar delen.

22.15

Vanavond naar het bezoekuur met Kasper en Patricia.
Broer Ton kwam ook.
De vensterbank begint er inmiddels Keukenhof- achtig
uit te zien.
Jet geeft als medisch communiqué : de wond tintelt.
En wij voegen daar aan toe: haar ogen staan helder.
Er komt een zekere rust over Jet en inmiddels ook
berusting.
De communicatie met de verpleging loopt prima.
Eén van de verpleegsters zei :
“Soms heb je wel eens een heel leuke patiënt”.
Daarom hoeft Jet morgen nog niet naar huis, ondanks
het advies van de zaalarts.
Verpleegsters en Jet glimlachen dan naar elkaar.