12.30
Vanmorgen was ik om 09.55 in het ziekenhuis om de verwijdering
van het verband en de eerste confrontatie met een nieuw uiterlijk
te mogen meemaken.
Diepe bewondering voor de verpleegkundige die dat gebeuren stap
voor stap verbaal begeleidt en zeer zorgvuldig en langzaam het
verband verwijdert.
In alle rust hebben we samen eigenlijk heel nuchter gekeken en
het resultaat als vanzelfsprekend geaccepteerd.
Een blik van verstandhouding was voldoende.
Afscheid nemen was veel moeilijker dan de begroeting van de
nieuwe situatie.
Fris gedoucht kwam Jet daarna op een inmiddels schoongemaakte
kamer.
De wond ziet er goed uit, er zit nog wat vocht in het deel
onder de arm, maar dat blijkt vaker voor te komen.
Een nieuw verband werd aangelegd en dan denk je dat de verpleeg-
ster haast maakt om naar een volgende patiënt te rennen.
Maar nee, we hebben nog zeker een half uur met haar gepraat en
gehoord hoe zij als taxichauffeur vijf jaar lang gehandicapte
kinderen heeft vervoerd, waaronder haar eigen zoon.
Ik krijg iedere dag meer bewondering voor verpleegkundigen.
Inmiddels heeft Jet haar, door anderen aangeprate, mening over
Mesos Overvecht volledig bijgesteld. Maar ik weet dat haar positieve
gevoel ook te maken heeft met haar eigen sociale vaardigheden.
De fysiotherapeute kwam langs en heeft voor Jet verschillende
arm oefeningen voorgedaan. Het zal nog moeite kosten om Jet zover
te krijgen dat ze er niet te fanatiek mee aan de slag gaat.
Vanavond mogen de kleinkinderen even mee naar het bezoekuur.
Maar we gaan eerst met elkaar naar McDonald ! SSSttt.
22.30
Na een ‘Happy Meal’ en andere lekkernijen waren we precies om
19.00 bij Jet.
Een druk avond bezoekuur met kinderen, kleinkinderen , mijn
broer en schoonzus. Jet geniet er zichtbaar van.
Lisa lekker bij Omi op bed en Milan onderzoekt heel stil en
rustig de hele kamer en bijbehorende apparatuur. Het bed gaat
op en neer, de tv aan en uit.
We kunnen hem nog net weerhouden om op de alarmknop te drukken.
’s Middags heeft Jet een lang gesprek gehad over opvullen van
Bh’s. Officieel heet dat ‘een gesprek over de borstprothese’ en
dat zal in de meeste gevallen wel een erg serieus gesprek zijn
tussen patiënt en de mammacareverpleegkundige (+ 3x woordwaarde),
maar Jet vertelde dat er heel veel gelachen is.
Er zijn weer veel Email reacties binnen gekomen op de gestuurde
berichten. Bij ieder bezoekuur neem ik die voor Jet mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten