maandag 2 november 2009

Oktober is voorbij

Gisteren zei Jet: "Gelukkig, de maand van de borstkanker is voorbij".
Waarschijnlijk is er in de afgelopen maand nog meer over de
Mexicaanse griep gepraat in de media, maar wij kregen zo lang-
zamerhand schoon genoeg van al die berichten onder het label van
'Pink Ribbon'.
En dan te bedenken dat voor vandaag het gesprek met de oncoloog
gepland stond om de uitslag van de botscan te horen.
De laatste dagen nam de spanning wel toe, maar dan zoek je af-
leiding door in de tuin te gaan werken of met kinderen en klein-
kinderen naar de kermis te gaan. Er zijn gisteren wat Chinese,
Koreaanse en Taiwanese prijzen in de wacht gesleept doordat
Milan aan touwen mocht trekken, eenden viste en blikken omgooide.
Vanmorgen vroeg op.
Een warme douche, maar die kouden handen bleven.
Een beetje stil in de auto, ik voelde dat haar handen nog kouder
waren. Ik dacht nog of ik op de terugweg vooral de herfstkleuren
zou zien of de kale takken aan de bomen.
Precies op tijd kwam Dr.de Jong ons halen en toen we zaten
feliciteerde Jet hem met het feit dat het Anthonius ziekenhuis
weer op de eerste plaats staat in het onderzoek naar ziekenhuizen.
Waar haalt ze toch iedere keer die visitekaartjes vandaan?
Er ontspon zich een erg leuk gesprek over aan de top komen en er
blijven, over klantvriendelijkheid van ziekenhuizen en het
wetenschappelijk niveau.
"Kom op met die uitslag", dacht ik onderhand."
Het computerscherm werd een kwartslag gedraaid zodat we vier
skeletjes konden zien. Die zwarte puntjes herkenden we nog van de
vorige keer.
Zijn er bij gekomen? Groter geworden?
"Het ziet er fantastisch uit", zei Dr. de Jong, "Geen nieuwe
uitzaaiingen en de oude zijn zelfs minder agressief geworden".
Leuk die skeletjes, de vóór- en achterkant van de vorige keer en
twee nieuwe. Die verontrustende stipjes en de eerste confrontatie
met de uitzaaiingen leken er voor ons nu ineens veel minder erg uit
te zien.
Niks skeletjes, er zit een stralend mens van vlees en bloed naast me!
Over bloed gesproken.
De medicijnen doen hun werk goed, want de kankermarker (CA 15.3)
die bij het bloedonderzoek wordt bekeken heeft een prachtige
aflopende reeks: in mei 112, in juni 81, in augustus 52 en nu in
oktober 35.
De zon schijnt en de herfstkleuren zijn prachtig.