Chemo complicaties

De nieuwe chemo behandeling vond plaats op vrijdag 14 februari.
Lijdzaam, moedig, hoopvol, twijfel, angst, berusting.
Al deze begrippen kropen met iedere infuusdruppel door de aderen.
Toch als altijd is Jet de glimlachende, makkelijke patiënt voor iedere verpleegkundige. Daarom heeft zij ook met iedereen een goede relatie.
Zelfs de 'koffie vrijwilligster' gaf Roel stiekem een complete lunch: "Jullie zitten toch in deze aparte kamer".
Met liters vergif nog in het lijf nog even langs de Jumbo om nog wat boodschappen te doen.
Ingrediënten voor de 'workshop' pizza bakken.
Milan en Lisa komen logeren.

Afzeggen omdat je net een zware chemo behandeling kreeg?
Geen haar op haar hoofd dat daar aan denkt !




Het werd een gezellig weekend met als hoogtepunt een pannenkoekenlunch op zaterdag in de Mauritshoeve met de hele familie.

Nadat de kinderen op zondagmiddag weer waren opgehaald, begonnen de wonderpillen hun uitwerking te staken.
Drie dagen doen die hun werk en gelukkig was dat net genoeg om het logeerweekend te volbrengen.
De volgende dagen ontstonden er vervelende bijwerkingen. Heftige pijn in de maag/lever streek en een soort schimmel in mond en keel die het eten en drinken bijna onmogelijk maakte.
Slecht slapen en nauwelijks eten en drinken eten hadden volledige uitputting tot gevolg.
Op donderdag 20 februari heeft Jet zelf de huisarts gebeld.
Na zijn bezoek speelde het vervolg zich in een hoog tempo af.
Jet werd per ambulance naar het St.Anthonius Nieuwegein gebracht. Direct aan het infuus om uitdrogingsverschijnselen te bestrijden, een long echo, onderzoek door minstens twee co-assistenten en drie verpleeg(on-)kundigen. Steeds dezelfde vragen waarop steeds heel vriendelijk antwoord werd gegeven.
Tenslotte nog een CT scan met als algemene conclusie dat er wellicht kleine bloedingen in de lever hadden plaatsgevonden. Een observatie opname was noodzakelijk, maar dat kon niet in Nieuwegein.
Dus verscheen er een uur later een ambulance om Jet naar St.Anthonius Leidsche Rijn te vervoeren.
We waren toen ruim 7 uren verder, constateerden dat diner verzorging op deze 'spoedeisende hulp afdeling' het ontbijt niveau van van der Valk anno1980 had, maar dat de vrijwillige serveerster in ieder geval betrokkenheid toonde. Inmiddels stonden de ogen van Jet weer wat sprankelender.
Ambulance en Volvo vertrokken gelijktijdig, maar onze wegen scheidden zich op de A12.
Vele zakken vocht en nieuwe medicijnen hebben Jet weer op de been gebracht.
Zondag rond het middaguur mocht ze weer naar huis.
De slotceremonie van de Olympische Spelen voelde als symbolisch voor onze sterke biathlon atleet.

Het glas is half vol

Het moeilijke van onze situatie is dat je in de wachtkamer niet weet of je hoopt dat je snel aan de beurt bent of dat er nog een ander voor je is.
Dokter de Jong werkte bijna op tijd en we kennen inmiddels zijn strikte manier om het slechte nieuws onomwonden mee te delen.
De scan heeft uitgewezen dat de drie chemo behandelingen niet hebben gewerkt.
Er zijn nieuwe uitzaaiingen in de lever ontstaan en dat betekent stoppen met deze behandeling.
Gelukkig was er enkele weken geleden al aangekondigd dat er nog een andere chemo mogelijkheid is en daar wordt onmiddellijk op overgeschakeld.


Vrijdag de eerste behandeling met de nieuwe variant en drie weken later de tweede, waarna een nieuwe CT scan moet uitwijzen of dit wel aanslaat.
Er is geen andere keus dan vast te houden aan deze laatste strohalm.

Na driemaal nog geen scheepsrecht

Het is even stil geweest op deze site.
De conclusie: geen bericht, goed bericht moet in dit geval als een verkeerde worden gezien.
Het gaat alles behalve goed.
Na de eerste chemo behandeling op 13 december 2013, verliep het proces nog zoals dat voorspeld was. De eerste twee dagen verlopen prima, maar dan volgen er verschillende bij-verschijnselen. Gelukkig duurde dat niet lang en verliepen de tweede en derde week prima. We hebben die weken dan ook in Oostende optimaal kunnen genieten. Dat het haar uitviel was ingecalculeerd en heeft nauwelijks een stempel gezet op onze vakantie aan de Belgische kust.
Het effect van de tweede chemo kuur was veel ingrijpender. Eigenlijk twee weken geen energie, geen eetlust en heel veel pijn in de maag. Het scheelt inmiddels twee confectiematen, maar het verlangen naar meer gewicht is groter dan de vreugde om een slanke taille.
Ook na de derde chemo behandeling is er geen verbetering in de algehele conditie.
Maandag een CT scan en woensdag overleg met de oncoloog.
We houden toch de moed er in ondanks dat het weer vandaag ook niet echt stimulerend werkt.